Sebastien Le Grelle was al virtueel kampioen sinds Höriche, toch reisde hij naar de deelstaat Sachsen.
Q1: alles verliep zoals het hoorde met een beste tijd voor Grams, maar wat Moritz Günther liet zien was grote klasse, hij zette de tweede tijd voor Fredriks. 1) Didier Grams 01:48.570, 2) Moritz Günther 01:49.670, 3) Johan Fredriks 01:50.473, 4) Kamil Holan 01:50.899, 5) Sebastien Le Grelle 01:52.343, 6) David Drieghe 01:55.036 en 7) Marc Fissette 01:55.365.
Q2: en we kregen een verassende pole-man, Johan Fredriks met naast hem Le Grelle en als derde op de grid niemand minder dan Michael Rutter. De recordhouder van het aantal zeges in de Macou GP is een zeer snelle road racer. In de eerste 10 hadden we 2 Nederlanders, Fredriks en Van den Hoek en drie Belgen, 1) Johan Fredriks 01:35.872, 2) Sebastien Le Grelle 01:36.680, 3) Michael Rutter 01:36.993, 4) Matti Seidel 01:37.281, 5) Didier Grams 01:37.697, 6) Lee Johnston 01:37.832, 7) Kamil Holan 01:38.101, 8) David Drieghe 01:38.277, 9) Jochem Van den Hoek 01:38.350, 10) Marc Fissette.
Race 1: Fredriks pakt meteen het heft in handen en schreef na de pole nu ook de holeshot op zijn naam. Met Rutter, Le Grelle, Gary Johnson, Seidel en Grams in zijn slibstream ging de Zeeuw uit Goes behoorlijk te keer. In een race weet je nooit maar voor Drieghe was het al gedaan voor het zou beginnen, de Belg reed niet één rondje. In de vierde ronde ging Le Grelle Rutter voorbij op zoek naar Fredriks. Bij aanvang van ronde zes kwam ‘her kapelmeister’ Le Grelle aan de kop. Toen kwam code rood voor een hevige crash van Moritz Günther in de hamburgerbocht (Moritz is nu buiten levensgevaar). Dus zoals de regel het voorschrijft werd Johan Fredriks winnaar voor Legrelle en Rutter. De snelste rondetijd was voor Le Grelle met 01:34.822 die gelijk is aan een gemiddelde van 180.338 km/h in de vijfde ronde.
Race 2: deze keer liet de Brit Rutter voor niemand wat ruimte hij knalde als eerste weg voor Lee Johnston en Sebastien Le Grelle. Toen kwam in de tweede ronde een andere Brit op kop, Lee Johnston nam over van Rutter terwijl grijze duif Le Grelle rustig achter die twee bleef in derde stelling. Toen in de negende rond terug code rood verscheen was de race weer vroegtijdig gedaan. David Drieghe had zijn motor opgeblazen met de gevolgen van dien, alle leed ging naar zijn motorfiets. De zege werd toegekend aan de leider van dienst Lee Johnston met een halve second voor Michael Rutter en vier en half op Sebastien Le Grelle.
Een mooi seizoen prachtige vol bezette spectaculaire races, elke keer een hevige strijd voor elke plek in de uitslag en een waardig kampioen. De IRRC is een succesformule, want volgend seizoen trekt het kampioenschap waarschijnlijk naar Finland.